Srđan Radaković rođen je u Novom Sadu 13. avgusta 1977. godine. Završio je studije intermedijalne režije u Novom Sadu u klasi prof. Bore Draškovića i interdisciplinarne postdiplomske magistarske studije u Beogradu iz oblasti digitalne umetnosti. Predaje nekoliko predmeta iz animacije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Do danas je režirao nekoliko pozorišnih predstava u nacionalnim teatrima u Vojvodini, kao i nekoliko kratkometražnih i srednjemetražnih dokumentarnih, igranih i animiranih filmova…
Srdjan Radakovic (born August 13, 1977 in Novi Sad, Serbia, ex Yugoslavia) is a film and theater director and animator. Lectures animation at the Academy of Arts Novi Sad, University of Novi Sad, Serbia. So far he has directed several theater plays, short films, animated films, documentaries…
Pozorište
August Strindberg, Gospođica Julija (Miss Julie), Academy of Arts Novi Sad, 1998.
Dario Fo, Slučajna smrt jednog anarhiste (Accidental Death of an Anarchist), Youth Theatre Novi Sad, 2001.
Ljubinka Stojanović, Život u grobu, Serbian National Theatre Novi Sad, 2004.
Thomas Bernhard, Pred penzijom (Eve of Retirement), National Theatre Toša Jovanović, Zrenjanin, 2006.
Witold Gombrowicz, Istorija (History), Youth Theatre Novi Sad, 2008.
Film
Neprijatelji (Enemies), short, 1997.
Liftom (Elevating), short, 1999.
Igra zvana Šore (Game called Sore), TV documentary, 2001.
Yield, animated short, 2003.
Stakleni zid (Glass wall), animated short, 2008.
Apocrypha 1, experimental short, 2012.
Ljudi pod čunkom (People under the stovepipe), documentary, 2013
Srce (Heart), short, 2013.
Licem ka zemlji – Face Down (assistant to director), feature film, 2002.
Žurka – Party (actor), feature film, 2004.
Rođena 26. februara 1974. u Beogradu. Završila Trinaestu beogradsku gimnaziju, tri godine, a zatim Jefferson Performing Arts High School u Portlandu, Oregon. Diplomirala na odseku za multimedijalnu režiju u klasi prof. Bora Draškovića, na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Radila je u organizacionim timovima festivala BITEF, Sterijino pozorje i Radost Evrope. Od 2006. direktor Drame na srpskom jeziku Narodnog pozorišta u Subotici.
Značajnije režije
MOMCI IZ BENDA – Mart Krouli;
LJUBINKO I DESANKA – Aleksandar Popović;
PRAVO NA RUSA – Uglješa Šajtinac;
BOMBARDOVALI SMO NJU HEJVEN – Džozef Heler;
OTELO – Vilijam Šekspir;
FELIKS I DORIS – Bil Menhof;
PACIJENT DOKTORA FROJDA – Miro Gavran;
IZA KULISA – Majkl Frejn;
MRAČNA KOMEDIJA – Peter Šefer;
VAŽNO JE ZVATI SE ERNEST – Oskar Vajld;
APARTMAN – Nil Sajmon;
MNOGO VIKE NI OKO ČEGA – Vilijam Šekspir;
OŽALOŠĆENA PORODICA – Branislav Nušić;
TERAPIJA – Durang/Đorđević (specijalna Sterijina nagrada za predstavu u celini);
BUBA U UHU – Žorž Fejdo;
GLASINE – Nil Sajmon;
EUFEMMEIZAM, autorski projekat;
HASANAGINICA – Ljubomir Simović;
SUMNJIVO LICE – Branislav Nušić (nagrada za režiju na festivalu „Mostarska liska“);
PRS’O – Remi de Vo;
VEČERA BUDALA – Fransis Veber;
BRAK BET I BU-a – Kristofer Durang;
POTPUNO SKRAĆENA ISTORIJA SRBIJE – autorski projekat, Obradović/Pelević;
DOK TE JA HRANIM I OBLAČIM – autorski projekat, Danica Nikolić Nikolić (statueta Ćuran za najbolju režiju, Dani komedije u Jagodini) …
Reditelj. Senćanin, rođen jednog maja 1983. godine. Diplomac novosadske Akademije umetnosti, klasa profesora Bore Draškovića. Tokom studija desio se fatalan događaj: asistent Boris Liješević doveo ga je na predstavu „Očišćeni“ Krištofa Varlikovskog koju i danas sanja i zbog koje žali što nije Poljak. Bio je asistent Andraša Urbana, Olivere Đorđević i Boruta Šeparovića. Od tada je levičar – u postajanju, kako bi to definisali Delez i Gatari. Režirao je u Budimpešti („Esterova ostavština“), u Subotici („X“), u Salašarskom pozorištu („Pikantne pripovesti“) i u Novosadskom pozorištu („Nojzacer kabare“, Pijani proces“, „Fama o biciklistima“).
Drame koje je napisao („Oni koji bdiju“, „Šizopolis“, „Tetovaža“) igrale su se u Subotici i u Mađarskoj. „Forum“ mu je nedavno objavio zbirku dramskih dela „Šizopolis“…
Dosta vremena provodi u pozorištu, kad nije tamo – čita kvir teoriju, Brehta, Žižeka, Fukoa, romane Umberta Eka, Roberta Bolanja, Herte Miler, Mišela Uelbeka i Vladimira Sorokina.
Fan je Tarantina, Sokurova, Grineveja, Ozona, Godara i Felinija. Želi da bude Sara Kejn u muškom obliku, ali mu uporno ne uspeva…
