Miodrag

Miodrag Petronje, (otac Todor), glumac, rođen 23. decembra 1946. u Pančevu. Završio Gimnaziju i Dramski studio. Radio u Narodnom pozorištu u Titovom Užicu 1968/69, zatim u Narodnom pozorištu u Somboru (1969-1980), a od 1. januara 1985. je u stalnom angažmanu u Srpskom narodnom pozorištu.

ULOGE

U Srpskom narodnom pozorištu:

– Franjo Antun / Slike žalosnih doživljaja Deane Leskovar u režiji Slobodana Unkovskog, 23. januara 1981.
– Bucmasti / Dolnja zemlja Đorđa Lebovića u režiji Dejana Mijača, 28. mart 1981.
– Pijanac III / Venčanje Vitolda Gombroviča u režiji Ježi Jarockog, 24. oktobar 1981.
– Hajd’ u park kabare Matije Bećkovića, Milovana Vitezovića i Nikole Petrovića u režiji Nikole Petrovića, 24. januar 1982.
– Sekira / Kapetan Džon Piplfoks Duška Radovića u režiji Zlatka Svibena, 30. april 1982.
– Milicionar / Golubnjača Jovana Radulovića u režiji Dejana Mijača, 9. oktobar 1982.
– Dr Miloš Oka / Ravangrad 1900. Veljka Petrovića-Đorđa Lebovića u režiji Dejana Mijača, 18. decembar 1982.
– Toma Njuška, Zid u međuigri / San letnje noći Vilijama Šekspira u režiji Steve Žigona, 14. maj 1983.
– Maks Sing / Čovek je čovek Bertolta Brehta u režiji Milenka Maričića, 6. mart 1984.
– Čovek bez ičega / Čekajući kabare Brane Crnčevića i Nikole Petrovića u režiji Nikole Petrovića, 9. maj 1984.
– Toma / Glorija Ranka Marinkovića u režiji Želimira Oreškovića, 4. jun 1984.
– Guzman / Don Žuan Ž.B.P. Molijera u režiji Ljubiše Georgievskog, 29. oktobar 1984.
– Predsednik MNO-a / Moj tata, socijalistički kulak Tone Partljiča u režiji Voje Soldatovića, 28. decembar 1984.
– Biskup, Lemton Mekajl, Drugi lord / Vladajuća klasa Pitera Barnsa u režiji Petra Zeca, 7. maj 1985.
– Glasovi / Veliko i malo Bote Štrausa u režiji Nikole Jevtića, 18. jun 1985.
– Pero, Sosija / Arheološka iskapanja kod sela Dilj Ive Brešana u režiji Ljubiše Georgievskog, 9. februara 1986.
– Reci Vojo / Sveti Georgije ubiva aždahu Dušana Kovačevića u režiji Egona Savina, 16. septembar 1986.
– Mister Stoun / Roman o Londonu Miloša Crnjanskog u režiji Steve Žigona, 7. septembar 1987.
– Albert / Klementov pad, Drago Jančar, Zvone Šedlbauer, 1988
– Policijski komesar / Magarac Žorža Fejdoa u režiji Želimira Oreškovića, 17. mart 1989.
– Advokat Đurić / Pokojnik, Nušić, Mijač, 1989
– Braća po materijalu / Novi Sad il’ nikad više autora u režiji Radoslava Dorića, 22. jun 1989.
– Mokrousov policajac / Jegor Buličov Maksima Gorkog u režiji Dušana Jovanovića, 14. oktobar 1989.
– Horda / Kozoder u akciji J.J. Zmaja u adaptaciji i režiji Ratka Radivojevića, 13. januar 1990.
– Karan / Kralj Lir Vilijama Šekspira u režiji Ljubiše Ristića, 29. mart 1990.
– Otac Frojlajn / Karlos II omađijani Pitera Barnsa u režiji Gorana Vukčevića, 30. jun 1990.
– Burazer / Čekajući Fortinbrasa Dubravke Knežević u adaptaciji i režiji Vlade Lazića, 23. septembar 1990.
– Advokat, Dobri Bog / Patnje gospodina Mokinpota Petera Vajsa u režiji Radoslava Milenkovića, 15. januar 1991.
– Dragiša Cvetković / Očevi i oci Slobodana Selenića u režiji Slavenka Saletovića, 19. april 1991.
– Otac Milanov i Ilijin / Vođa Radoja Domanovića u dramatizaciji i režiji Radoslava Milenkovića, 10. oktobar 1992.
– Albert / Klementov pad Drage Jančara u režiji Zvone Šedlbauera, 16. septembar 1988.
– Lalošević / Kad bi Sombor bio Holivud Radoslava Dorića u režiji autora, 28. januar 1993.
– Poručnik Runi / Arsenik i stara čipka DŽ. Keselringa u režiji Radoslava Dorića, 26. septembar 1993.
– Pop / Crna hronika Svetislava Basare u režiji Dušana Petrovića, 1994
– Mirča / Srpska Atina Radoslava Zlatana Dorića u režiji autora, 2. april 1994.
– Aleksa Žunjić / Sumnjivo lice Branislava Nušića u režiji Dejana Mijača, 8. oktobar 1994.
– Petar Ivanovič Bopčinski / Revizor Nikolaja Vasiljeviča Gogolja u režiji Vitalija Dvorcina, 28. septembar 1996.
– Vladika / Pop Ćira i pop Spira Stevana Sremca u režiji Milana Karadžića, 19. april 1997.
– Milan Stepanov / Vere i zavere Aleksandra Tišme u adaptaciji i režiji Nikole Petrovića, 3. oktobar 1998.
– Sudija, Varije / Mera za meru Vilijama Šekspira u režiji Dejana Mijača, 22. decembra 1998.
– Šamrajev / Galeb Antona Pavloviča Čehova u režiji Žanka Tomića, 23. februar 2000.
– Pokojni Mata / Ožalošćena porodica Branislava Nušića u režiji Dejana Mijača, 16. septembar 2000.
– Antun / Ravangrad Đorđa Lebovića u režiji Dejana Mijača, 2001.
– Toma Njuška – Zid / San letnje noći V. Šekspira u režiji Kokana Mladenovića, 2003.
– Sadi Židov / Dundo Maroje Marina Držića u režiji Radoslava Milenkovića, 2005.
– Afanasij Matvejevič / Ujkin san F. M. Dostojevskog u režiji Egona Savina, 2006.
– Lebedev / Ivanov A. P. Čehova u režiji Predraga Štrpca, 2007.
– Loajal / Tartif Molijera u režiji Dušana Petrovića, 2008.
– Radulaški / Je li bilo kneževe večere, Vida Ognjenović, 2008.
– Jovan, poslužitelj / Ujež B. Nušić, režija Radoslav Milenković, 2010.
– Prosjak / Ivona, burgundska kneginja Vitolda Gombroviča u režiji Radoslava Milenkovića, 2015.
– više uloga / Vojvođanska rapsodija, mjuzikl, po motivima proze Selo Sakule, a u Banatu Z. Petrovića, režija V. Lazić, 2017.
– Katar, režija i tekst Ognjen Petković, 2019.

U drugim pozorištima:

1966-68. Dramski studio SNP-a, u klasi prof. Rajka Vesnića

1968-69. Narodno pozorište Titovo Užice:
– Aleksa / Laža i paralaža u režiji Moše Barića (prva profesionalna)
– Kote / Zona Zamfirova u režiji Jovana Bulajića
– Uloga / Lomača u režiji Arse Jovanovića

1969-80. Narodno pozorište Sombor

– Uloga / 13 devojaka ljube Čekmendžijića u režiji Mite Đurkovića, 1969.
– Fon Petričić i Matko / Na rubu pameti u režiji Vere Crvenčanin, 1969.
– Uloga / Ljubav moje ravnice u režiji Nikole Pece Petrovića, 1969.
– Veštica / Crveni cvet u režiji Nikole Pece Petrovića, 1970.
– Ađutant / Pepeljuga u režiji Nikole Pece Petrovića, 1970.
– Žadov / Unosno mesto u režiji Dimitrija Jovanovića, 1970.
– Šimurina / Hamlet u Mrduši Donjoj u režiji Željka Oreškovića, 1972.
– Maksa / Maksa Zviždukalo u režiji Nikole Petrovića, 1972.
– Tomi / Pipi Duga Čarapa u režiji Nikole Petrovića, 1972.
– Filent / Mizantrop u režiji Nikole Pece Petrovića, 1973.
– Uloga / Leda u režiji Nikole Pece Petrovića, 1973.
– Uloga / Čudan svet u režiji Milana Konjovića, 1973.
– Skoroteča / Rodoljupci u režiji Željka Oreškovića, 1973.
– Vojnik / Rado ide Srbin u vojnike u režiji Ljubomira Mucija Draškića, 1973.
– Svetislav / Protekcija Branislava Nušića u režiji Mate Miloševića, 1973.
– Lefevr / Madam San Žen u režiji Ljubomira Mucija Draškića, 1973.
– Jakov Trošin / Deca sunca u režiji Steve Žigona, 1973.
– Lenjo Gunđalo / Bele strele Hinakage u režiji Nikole Pece Petrovića, 1973.
– Uloga / Ljudi u režiji Nikole Pece Petrovića, 1973.
– Vojvoda / Dama od Maksima u režiji Vere Crvenčanin, 1974.
– Riorita / Talac u režiji Nikole Pece Petrovića, 1974.
– Žerbulić / Rodoljupci u režiji Željka Oreškovića, 1974.
– Abram / Kvadratura kruga u režiji Mucija Draškićća, 1974.
– Pas / Plava ptica u režiji Miloša Lazina, 1974.
– Voditelj / Cirkus buva u režiji Nikole Petrovića, 1974.
– Suljo / Hasanaginica u režiji Grace Mirkovića, 1975.
– Gustav Vig / Imendan u režiji Ištvana Mislaija, 1975.
– Žilijen / Kolomba u režiji Mucija Draškića, 1975.
– Provodadžija / Ženidba i udadba u režiji Dejana Mijača, 1975.
– Uloga / Kabare Usklađivao lud zbunjenog, 1976.
– Konte od Albafjorite / Mirandolina u režiji Paola Mađelija, 1976.
– Tom / Staklena menažerija u režiji Mite Jovanovića, 1976.
– Veštica / Dugonja, Vidonja, Trbonja u režiji Nikole Petrovića, 1976.
– Recital Govorimo o Titu u režiji Nikole Petrovića, 1977.
– Šumski duh / Šumski duh u režiji Ljubomira Mucija Draškića. 1977.
– Dr Ilić / Šta je to u ljudskom biću što ga vodi prema piću u režiji Slavenka Saletovića, 1977.
– Mile / Pokojnik u režiji Nikole Petrovića, 1978.
– Vojcek / Vojcek u režiji Paola Mađelija, 1978.
– Božidar / Anda i Ljubica u režiji Dejana Đurovića, 1978.
– Uloga / kabare Trn u režiji Nikole Petrovića, 1979.
– Maksa / Švabica u režiji Miloša Lazina, 1979.
– Foks Džonson / Džon Piplfoks u režiji Nikole Petrovića, 1979.
– Sajapin / Lov na divlje patke u režiji Matije Bevka, 1980.
– Gospodin Pirs / Pigmalion u režiji Steve Žigona, 1980.

Trideset godina radio nadsinhronizaciju crtanih filmova.
Sa predstavama gostovao u Rumuniji, Mađarskoj, Poljskoj, Čehoslovačkoj, Austriji, Švedskoj, Meksiku i celoj bivšoj Jugoslaviji.

Nagrade

– Nagrada UDUSA za ulogu Abrama u predstavi Kvadratura kruga, 1975.
– Nagrada na 25. Susretu profesionalnih pozorišta Vojvodine u Vršcu, za ulogu Abrama u predstavi Kvadratura kruga, 1976.
– Pohvala UDUSA za ulogu Toma u Staklenoj menažeriji, 1978.
– Nagrada na 30. Susretu profesionalnih pozorišta Vojvodine za ulogu Maksa u Švabici, 1981.

Miodrag Petrović, rođen 12. avgusta 1954. u Loćiki (Jagodina). Završio je glumu na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1978. u klasi Milenka Maričića. U Srpskom narodnom pozorištu zaposlen od 1. septembra 1978. do 26. aprila 1980. i od 30. marta 1981. do danas. Od 6. septembra 2002. bio je upravnik SNP-a i ovu funkciju je obavljao do 17. septembra 2003. Obavljao je funkciju vršioca dužnosti direktora Drame SNP-a od novembra 2016. do septembra 2017.

Uloge u Srpskom narodnom pozorištu

Imotski kadija – Hasanaginica LJ. Simovića u režiji Bogdana Ruškuca, 1976.
Zare – Ujež B. Nušića u režiji Dejana Mijača, 1976.
Stamli – Smrt trgovačkog putnika A. Milera u režiji D. Đurkovića, 1977.
Neprijatelj naroda H. Ibsena u režiji Ž. Oreškovića, 1978.
Svetislav – Dok crvena jesen drumovima hoda Z. Šarić u režiji Dejana Miladinovića, 1978.
Taksista – Kome otkucava časovnik O. Zahradnik u režiji Tibora Rakovskog, 1979.
Spiro Donev – Paskvelija Ž. Činga u režiji Ljubiše Georgievskog, 1979.
Glas kojim govori vatra grupe autora u režiji Bože Jajčanina, 1981.
Sven – Češalj F. Hadžića u režiji Voje Soldatovića, 1981.
Hajd’ u park, kabare M. Bećkovića, M. Vitezovića, N. Petrovića u režiji Nikole Petrovića, 1982.
Čovek je čovek B. Brehta u režiji Milenka Maričića, 1984.
Vilmer – Prijatelji A. Strindberga u režiji Atile Andrašija, 1985.
Gi, Jozef K – Striptiz S. Mrožeka u režiji Radoslava Milenkovića, 1985.
Mile – Sveti Georgije ubiva aždahu D. Kovačevića u režiji Egona Savina, 1986.
Život provincijskih plejboja posle II svetskog rata D. Jovanovića u režiji Branislava Mićunovića, 1987.
Barlov – Roman o Londonu M. Crnjanskog u režiji Steve Žigona, 1987.
Gregori Stariji – Tri čekića (o srpu da i ne govorimo) D. Leskovar u režiji Egona Savina, 1988.
Lenski, Anarhist – Luda igra L. Birinskog u režiji Vide Ognjenović, 1988.
Banović Strahinja – Banović Strahinja B. Mihajlovića Mihiza, 1991.
Laza Kostić – Među javom i med` snom L. Kostića – P. Marjanovića u režiji Radoslava Milenovića, 1991.
Popović, Advokat – Očevi i oci S. Selenića u režiji Slavenka Saletovića, 1991.
Prvi pandur – Vođa R. Domanovića u režiji Radoslava Milenkovića, 1992.
Kir Fima – Kir Janja J.S. Popovića u režiji Ljuboslava Majere, 1992.
A prah, sve je prah M. Crnjanskog – Tome Kneževića u režiji Tome Kneževića, 1993.
Luka, lakej Popove – Posle pola veka / A. P. Čehov: Jubilej/Medved/Prosidba u režiji Ljuboslava Majere, 1993.
Vilotijević – Čudo u Šarganu LJ. Simovića u režiji Egona Savina, 1993.
Advokat – Crna hronika S. Basare u režiji Dušana Petrovića, 1994.
Svetozar Miletić – Srpska Atina R. Dorića u režiji autora, 1994.
Mića – Sumnjivo lice B. Nušića u režiji Dejana Mijača, 1994.
Džems Tiron Mlađi – Mesečina za nesrećne Judžina O’ Nila u režiji Vide Ognjenović, 1995.
Luka Lukič Hlopov – Revizor N. V. Gogolja u režiji Vitalija Dvorcina, 1996.
Knez – Evgenije Onjegin A. S. Puškina u režiji i adaptaciji Branka Pleše, 2000.
Kosta – Pravo na Rusa Uglješe Šajtinca u režiji Olivere Đorđević, 2001.
Poručnik – Zubi Aleksandra Novakovića u režiji Predraga Štrpca, 2004.
Gospodin Mihajlović – Je li bilo kneževe večere Vide Ognjenović, 2008.
Drugi senator – Timon Atinjanin Vilijama Šekspira u režiji Gorčina Stojanovića, 2010.
Milan – Urnebesna tragedija Dušana Kovačevića u režiji Maje Grgić, 2011.
General Ivan Ivanovič Kostjurin, Feldmaršal Engelshofen – Seobe Miloša Crnjanskog u režiji Vide Ognjenović, 2011.
Pero – Ostavite poruku ili Begunci Vide Ognjenović, prema motivima romana Borislava Čičovačkog, u režiji autorke, 2014.
Bernard Šo – Dragi moj lažljivče Džeroma Kiltija u režiji Tibora Vajde, 2014.
Požar. Laundž – Kontrast ili Tamo gde smo ostali M. Knežević i M. Miljkovića, u režiji Mie Knežević, 2016.
Dr Bek / Svetozar, Milovan Vitezović, režija Jug Radivojević, 2018.
Tesla izumetnik, tekst i režija Nebojša Bradić, 2021.

Ostale uloge

Na pužini režija Milan Pletel, Kulturni centar, 1978.
Groblje automobila – M. Ojdanić, 1978
Ko se boji Virdžinije Vulf, režija Bogdana Ruškuca, 1978.
Emigranti S. Mrožeka u režiji Branislava Svilokosa, 1978.
Kako zbrinuti muškarce, M. Ojdanić, „Dvorište“, 1978.
Rat u spavaćoj sobi P. Kohouta u režiji Radoslava Milenkovića, 1991, Udruženje dramskih umetnika Vojvodine
Poslednji dan, M. Petrović/Pekić (monodrama)
Grobnica za Borisa Davidoviča Danila Kiša u režiji M. Belegišanina, 2000, Savez dramskih umetnika Vojvodine, Pozorišna trupa „Ogled“
Paklena pomorandža Entonija Bardžisa u režiji Ivana Cerovića, Trupa „Duplo dno“, 2001.
Gospodin Robert Bert, opera Posljednji ljetni cvijet Zorana Juranića, 2013.

Režije

Gospodar Sjena Dubravka Jelačića Bužimskog, Savez dramskih umetnika Vojvodine, 1. maj 2006.

Nagrade

Zlatna medalja „Jovan Đorđević“, 2020.
Nagrada na Susretu vojvođanskih pozorišta u Zrenjaninu 1985. za ulogu u Striptizu.
Godišnja nagrada SNP-a za ulogu Miće u predstavi Sumnjivo lice; B. Nušića u režiji Dejana Mijača, 1995.
Godišnja nagrada SNP-a za uloge u predstavama: Urnebesna tragedija D. Kovačevića u režiji Maje Grgić i Seobe M. Crnjanskog u dramatizaciji i režiji Vide Ognjenović, 2012.
Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za 2015. godinu
Nagrada „Maska Laze Telečkog“ („Dani Laze Telečkog“, Kumane), 2019